Hoe bereid jij een belangrijk gesprek voor?
Stel je voor: over een week heb jij een héél belangrijk gesprek. Een sollicitatie, beoordeling of een gesprek met een klant. Hoe bereid je dat voor?
Veel mensen bereiden hun belangrijkste gesprekken tot op de letter voor. Elke mogelijkheid, zijstap en lastige doorvraag die de ander zou kunnen bedenken werken ze koortsachtig uit, om vervolgens voor elke vraag Het Ultieme Antwoord te verzinnen. Als dat allemaal klaar is volgt stap 3: al die vragen en antwoorden uit het hoofd leren. Want dit is toevallig wel Een Heel Belangrijk Gesprek en dat moet en zal goed verlopen!
Herkenbaar?
Dan hebben we goed nieuws voor je: met minder kopzorgen kun je meer bereiken. Een halve voorbereiding is het hele werk. Dat klinkt gek, maar met alles dat je meer doet verdubbelt de kans dat je gesprek slecht verloopt.
Wat gebeurt er namelijk als je vraag én antwoord voorbereidt? Je focust niet meer op begrijpen wat de ander je precies vraagt, nee, zodra je ongeveer denkt te weten waar de ander heen wil ga jij op zoek naar Het Ultieme Antwoord, zonder de vraag af te luisteren. En dan gebeurt het. Je verliest contact met de ander. Je mist extra informatie zoals de nuances in de vraag, de woorden die de ander gebruikt en de toon die hij gebruikt. Je gesprekspartner merkt dat feilloos, die verminderde aandacht. Soms onder het stellen van zijn vraag, maar anders wel als je voorbedachte antwoord niet goed aansluit op de finesses van zijn vraag.
Hoe dan wel? Bepaal vooraf welke vragen je kunt verwachten, laat daar kort –kort!- je gedachten over gaan. Schrijf niets op, onthoud alleen de kernwoorden. Maar bovenal: bedenk zelf ook welke vragen voor jou belangrijk zijn. Want een belangrijk gesprek wordt pas goed als beide gesprekspartners inbreng hebben. Door te vragen én met volle aandacht te luisteren.
En als je dan een vraag krijgt waar je geen antwoord op weet? Dat lees je in de tip van volgende week!
Onlangs had ik een in mijn ogen belangrijk gesprek met een collega. Was niet uitsluitend zakelijk. Had mijn eigen inbreng min of meer uit het hoofd geleerd, maar ik merkte al snel bij de voorbereiding ervan, dat dat niet werkt. Heb me toen beperkt tot het in mijn hoofd ztten van een aantal steekwoorden, maar bleef toch bij het gesprek soms vasthouden aan het eerdergenoemde stramien. met als gevolg dat ik bepaalde reacties niet meer weet.
Mooie anekdote, Boukes!
Toont precies wat ik bedoel en is heel herkenbaar. Heb je voor jezelf nu een andere werkwijze ontwikkeld die beter werkt?
Ludo
Een belangrijke eigenschap dat hierbij om de hoek komt is het actief luisteren. Echt luisteren wat de ander vertelt. Niet al een reactie in je hoofd formuleren terwijl de ander nog aan het vertellen is. Maar echt luisteren. Let op uitgesproken toon waarmee de spreker praat, let op accendenten die worden gelegd, en let op lichaamshouding van de ander. En luister gewoon. Dan worden gesprekken veel interessanter en waardevoller.
Goed punt snij je daar aan, je bent in het gesprek bezig met het laten zien van wat je weet en bent gefocust op het Ultieme Antwoord, maar je maakt geen echt contact. Hou houd je nou dat contact?
Wil de persoon tegenover je testen wat je weet? Weet hij dat nog niet uit je CV? Of wil hij contact met jou maken? Misschien is de insteek niet jezelf goed willen verkopen, maar kennismaken, gezonde nieuwsgierigheid, over en weer.
Een heel goede tip, uit eigen ergvaring weet ik dat het prima werkt, met name bij een baan in het hogere segment. Ik probeer mijn (afgestudeerde)kinderen hiervan ook te overtuigen, want na een solicitatie merk ik dat ze vaak al antwoorden hadden gegeven voordat de vraag er was. Teleurgesteld komen ze dan terug. Hopenlijk kan ik jullie tip nu als documentatie geberuikeen en hen beter overtuigen.