Waarom Marcel van Dam het debat won van de grootste experts
In televisieprogramma Het Lagerhuis kwam Marcel van Dam regelmatig tegenover een sterke tegenstander te staan. Welke trucs paste hij vaak toe om tóch de geloofwaardigheid van zijn tegenstander in twijfel te trekken?
Hij plaatste vaak twee aanvallen:
- Heeft de tegenstander expertise op het vlak waarover hij spreekt? Zo nee, dan legde hij vaak uit dat de tegenstander niet goed wist waarover hij sprak en vroeg hij waarom we dan moeten luisteren naar zijn argumenten.
- Heeft de tegenstander een eigenbelang? Zo ja — en er was altijd wel eigenbelang te ontdekken — dan beschuldigde hij hem ervan louter persoonlijk gewin na te streven.
Resultaat
Vaak namen mensen een aanval op de persoon hoog op. Het gevolg was dat de tegenstander uitgebreid ging spreken over zijn expertise of onafhankelijkheid. Dat was goed, want zolang hij sprak over waarom hij niet ongeschikt is om te overtuigen, kon hij niet zijn kernboodschap onder het voetlicht brengen.
Waarom werkt dit?
Als jouw tegenstander ongelijk heeft, zijn mensen snel geneigd om te denken dat jij wel gelijk hebt.
Wanneer werkt dit NIET?
Het gevaar is dat jouw eigen imago – en dus geloofwaardigheid – er ook onder leidt. Immers, het publiek ziet jou als onsympathiek. Pas hem dus niet toe als je zelf ook nog wil overtuigen!
Meer over Marcel van Dam
In het VARA TV-programma Het Lagerhuis ging Marcel van Dam wekelijks één-op-één in debat met een hooggeplaatst persoon of deskundige. Regelmatig wist hij het debat te winnen. Waar lag zijn geheim? Door het toepassen van talloze debattrucs, zoals hij ook zelf toegeeft: “Er zijn 1001 trucs in de politiek, en ik ken ze allemaal!” Met name door de favoriete strategie van Marcel van Dam – de ad hominem of persoonlijke aanval – waren zijn tegenstanders vrijwel zonder uitzondering teleurgesteld en ontevreden over het debat zelf. Het publiek kreeg spektakel en entertainment, maar vaak ten koste van de tegenstander. Op die manier wist hij zelf vaak de bewijslast te ontduiken, terwijl hij zijn tegenstander met een onmogelijke bewijslast opzadelde. Zelden wist het publiek naar afloop waar hij zelf eigenlijk voor stond. Maar zijn tegenstander had ongelijk, dus moest Marcel van Dam wel gelijk hebben.
Marcel van Dam is nou niet bepaald een voorbeeld voor de meesten van ons denk ik…
Maar ik zal zijn trucs eens uitproberen 🙂