Hoe stem je jouw publiek gunstig?
Toon interesse in je publiek. Laat zien dat je je hebt verdiept in jouw doelgroep. Refereer aan een gesprek dat je voorafgaand aan je presentatie had met iemand uit de zaal. Verwijs terloops naar mensen die in de zaal zitten, of naar situaties waar zowel jij als de mensen in het publiek bekend mee zijn. Zo laat je zien dat je niet zomaar je verhaaltje komt doen, maar dat je geïnteresseerd bent in je toehoorders.
Dit is vooral belangrijk als je spreekt voor mensen die jou (nog) niet kennen. Het is altijd lastig om een presentatie te geven voor een vreemd publiek. Jij bent onbekend met hen en zij met jou. Door aan het begin van je presentatie interesse te tonen in je publiek, breek je het ijs en maak je een goede eerste indruk. Het publiek zal jouw interesse waarderen en laat zich eenvoudiger overtuigen.
Hoe het NIET moet
Toen Joe Biden campagne voerde voor het vice-presidentschap van de Verenigde Staten, maakte hij een gênante fout. Overal waar hij een speech hield, zette hij een lokale partijprominent in het zonnetje. Zo ook bij een campagnebijeenkomst in Missouri. Vol enthousiasme vroeg hij prominent Chuck Graham om even op te staan: “Chuck, stand up, let the people see you!”
Helaas voor Biden zat Chuck Graham in een rolstoel. Een vervelende situatie voor de spreker en het publiek. Het fragment werd zelfs een klassieker op YouTube. Welke les kan jij hieruit trekken? Zorg dat jij niet alleen wat namen kan noemen, maar zorg dat jij je oprecht hebt verdiept in het publiek.
Elke week stuurt Debatrix een overtuigtip waarmee jij je arsenaal aan overtuigingsstrategieën kan vergroten! Meld je hier aan om ze elke woensdagmiddag per e-mail te ontvangen!
Noem mij cynisch, maar ik denk gewoon dat Biden een van zijn persoonlijke medewerkers ontzettend op z’n flikker heeft gegeven voor deze blunder. “When I ask you to give me the name of our local offical I expect you to be CLEVER ENOUGH to also tell me that the guy sits in a wheelchair WHEN YOU HAVE SEEN ME GIVING THIS FUCKING SPEECH 100 TIMES!!”
Even serieus, Victor. De les is duidelijk dat je NIET oprecht geïnteresseerd bent in mensen als je informatie uit een voorgesprek of kennismaking alleen maar gebruikt om in een speech te kunnen laten zien hoe ontzettend geïnteresseerd in je doelgroep je wel niet bent. Een (heel oprechte) vraag aan jou is: hoe kwalijk neem jij het Biden echt dat hij niet wist dat deze man in een rolstoel zat? Wat maakt het voor jou zo’n ontzettend genant moment, waar de spreker met geen mogelijkheid een luchtige grap van kan maken? Het simpele feit dat deze man in een rolstoel zit, en dat dit voor iedereen zichtbaar is, hoeft helemaal niet relevant te zijn voor de desbetreffende persoon. Wat de situatie genant maakt, is dat sprekers als Biden, van zichzelf, van hun communicatiegoeroes van hun publiek, blijkbaar moeten voldoen aan een onmogelijk ideaalbeelden van authenticiteit, van geïnformeerdheid en persoonlijke interesse. Of om het in sociologische termen te gieten: het uitvergroten van zulke utopische standaarden draagt juist bij aan het vergroten van geloofwaardigheidsproblemen van mensen in de spotlights. De vermeende kloof tussen burger en politiek, bijvoorbeeld, is vooral het gevolg van de productie van idealen van authenticiteit sinds de jaren zestig, en de daarmee gepaard gaande opkomst van anti-institutionele culturele discoursen.
Je moet On Bullshit eens lezen, van Harry Frankfurt. Daarin legt hij heel terecht uit dat het tegen de essentie van ‘oprechtheid’ ingaat om in de communicatie met de ander alleen maar geïnteresseerd te zijn in andermans perceptie van degene die spreekt. Hij komt zelfs tot de – tamelijk radicale – conclusie dat zogenaamd bullshitten schadelijker is voor de waarheid dan liegen. Het verschil tussen die twee is gelegen in het feit dat bullshit wel waar kán zijn, maar dat het eenvoudige feit dát het waar is voor de bullshitter ondergeschikt is aan het effect dat hij ermee bereikt. Met andere woorden: de bullshitter is onverschillig ten opzichte van de waarheid, in tegenstelling tot de leugenaar. Mijn probleem met ‘oprechtheid’ – of breder gezien – discoursen waarin het belang van oprechtheid uitvergroot wordt, is dat ze uitnodigend werken voor de productie van méér bullshit, meer holle frazen en loze retoriek.
Of om Frankfurt zelf te citeren: “Facts about ourselves are not peculiarly solid and resistant to skeptical dissolution. Our natures are, indeed, insubstantial – notoriously less stable and less inherent than the nature of other things. And insofar this is the case, sincerity itself is bullshit.”
Het is een misverstand dat deze tip alleen maar gebruikt kan worden door mensen die niet eerlijk en niet oprecht zijn. Integendeel! De meeste sprekers hebben namelijk wel degelijk interesse in de groep mensen waar ze voor staan. Waarom? De ontvangst van je presentatie is beter als je hem perfect kan afstemmen op de doelgroep.
Het laten blijken van die interesse is niet amoreel. Natuurlijk kan je zeggen dat jij er boven staat, maar ik denk dat het werkt omdat het publiek het waardeert.
dat is hier beside the point, Victor. Natuurlijk werkt de tip. Maar Debatrix gaat in de laatste tips een stap verder, en adviseert mensen om oprecht te ZIJN. Voor zulk soort gelul lees ik wel een zelfhulpboek, of ga ik naar een NLP-workshop. Ik vind je illustratie wel aardig omdat je Joe Biden kwalijk neemt dat hij niet wist dat ‘Chuck’ in een rolstoel zit, niet dat Biden a priori veinst ‘Chuck’ heel goed te kennen. zoals in het verkiezingscircus 100x gebeurt bij andere locals – met succes. Daarom die grap: wanneer kun je zeggen dat Biden zich wel oprecht genoeg heeft verdiept? Hoe bepaalt Debatrix daarvoor de maatstaf? adviseert Debatrix politici ook om 100 dagen in gesprek te gaan met De Samenleving, of om midden in hun omgeving te staan? Hou toch op en hou het zakelijk.
Daarom zijn zulke tips B.S.
Het is onmogelijk om in abstracte termen vast te stellen of iemand oprecht is of niet. Dat is ook niet het doel. Je hebt een punt als je zegt dat we lang niet altijd mensen aanbevelen om een tip ethisch toe toe te passen. Daar hebben we toch geen controle over. Maar in dit geval was het belangrijk omdat – zoals ik hierboven aangeef – de tip beter werkt als je oprechte interesse toont.