Hoe zeg je veel door niets te zeggen?
Benadruk cruciale passages in je verhaal door voor een belangrijk woord een korte stilte te laten vallen. Voor jouzelf lijkt zelfs de kortste pauze een eeuwigheid te duren en voelt het dus ongemakkelijk. Maar je publiek zal deze rust waarderen!
Waarom werkt het?
Een korte pauze is fijn voor zowel het publiek als jou als spreker. Jij hebt wat tijd om na te denken over jouw volgende zinnen. Daardoor komen die er vloeiender uit, zonder “uhhh” en andere aarzelingen. Jouw publiek heeft de tijd om jouw woorden goed in zich op te nemen.
Maar zo’n pauze leidt bovendien tot een beter stemgebruik. Veel mensen houden niet van snelle sprekers. Maar ze houden ook niet sprekers die alles erg langzaam uitspreken (waardoor…het…lijkt…alsof…je…batterij…bijna…leeg…is). Laat in plaats daarvan vaker een pauze vallen als je snel spreekt.
Verder krijg je controle over je ademhaling en dus meer animatie in je stem. Door even stil te zijn, vullen jouw longen zich op met lucht waardoor je met meer kracht spreekt.
Allemaal voordelen, alleen maar door even stil te zijn!
Hoe het NIET moet
De volgende keer dat je naar het RTL Nieuws kijkt, let eens op politiek verslaggever Frits Wester. Als een spraakwaterval vertelt hij elk verhaal zonder ook maar één pauze te laten vallen. Soms snakt hij hoorbaar naar zuurstof. Het gevolg is een spreker die volgens veel kijkers onrustig en gehaast overkomt. Kijk maar:
Elke week stuurt Debatrix een overtuigtip waarmee jij je arsenaal aan overtuigingsstrategieën kan vergroten! Meld je hier aan om ze elke woensdagmiddag per e-mail te ontvangen!
Een prachtig voorbeeld vandaag in de Rotterdamse Raadzaal van VVD-er Van Tijn:
“Het zijn gewoon … … … klootzakken .. van de ergste soort!”
Trouwens, niet zo negatief over Frits Wester! Ik ben er stellig van overtuigd dat sommige verslaggevers EXPRES een beetje sneller praten, en hakkelen over woorden. Waarom? Dat draagt bij aan het gevoel dat die verslaggever echt “in the heat” is, trappelend van ongeduld om de wereld deelgenoot te maken van Groot Nieuws. En nieuws is per definitie niet nieuw meer als de boodschapper overduidelijk alle tijd van de wereld heeft gehad om rustig, bedachtzaam verslag te doen. Kortom: snel praten is het devies!
Ik vind dat Eric hierboven een punt heeft. De charme van een goede verslaggever is vaak inderdaad “dat hij middenin het nieuws” is en je met grote snelheid en enthousiasme vertelt wat er gebeurt. Hierdoor heb je meer het gevoel dat je er zelf bij bent.
Aan de andere kant: de boodschap komt wel beter over op de kijker als er meer rust is.
Volgens mij is het afhankelijk van de situatie waarin de verslaggever zich bevindt. Het journaal ’s avonds is geen nieuw nieuws, de meeste mensen hebben de hoofdpunten al lang een keer gehoord. De toegevoegde waarde van jou als verslaggever is dan om zaken begrijpelijk uit te leggen, zodat de kijkers een beter begrip hebben van de situatie. Daarbij past een andere spreekstijl dan wanneer de verslaggever “breaking news” meldt.
Reporters zijn misschien een bijzonder geval.
In real life, komen langzame sprekers over als meer gecontroleerd en bedachtzaam.
Zij kiezen hun woorden zorgvuldig en staan daarom voor wat zij zeggen.