“Dat kan ik u niet zeggen!”
Soms krijg je wel eens een vraag waarop je liever geen antwoord geeft. Sommige dingen liggen gevoelig, zijn persoonlijk of hou je om strategische redenen liever achterwege. In de publieke sfeer, zie je dat bijvoorbeeld ook wanneer bekende Nederlanders of belangrijke directeuren naar hun salaris worden gevraagd. Maar ook in gesprekken zonder de camera erop, kun je gevraagd worden informatie te verschaffen die je liever voor jezelf houdt.
De eerste reactie is vaak om er omheen te draaien of schuldig kijkend excuses te mompelen. Maar dat gaat vaak ten koste van je geloofwaardigheid.
De truc is om er niet moeilijk over te doen dat je bepaalde informatie niet wil verschaffen. Immers bepaal jij waar je antwoord op geeft. Wanneer jij besluit dat iets geheim moet blijven, dan hou je dat geheim. Een kordaat en stellig gebracht “daar geef ik geen antwoord op”, is vaak voldoende. Maar ook hier geldt dat een “omdat” erbij haast noodzakelijk is.
En ook daar hoef je geen doekjes om te winden. Ligt de informatie gevoelig, zeg dan gewoon: “deze informatie kan ik u niet geven, omdat ik daar eerst de betrokkenen zelf over hoor te informeren”. Is de informatie strategisch van belang, geef als antwoord “dat hou ik voor me, omdat ik door daar antwoord op te geven het hele project zou kunnen beïnvloeden”. Meestal is de kous daarmee af. Want door met zelfvertrouwen en stelligheid aan te geven hoe belangrijk de informatie is én ze dus niet te kunnen verstrekken, heb je een bevredigend antwoord gegeven aan de meeste vragenstellers.
Elke week stuurt Debatrix een overtuigtip waarmee jij je arsenaal aan overtuigingsstrategieën kan vergroten. Meld je hier aan om ze elke woensdagmiddag per e-mail te ontvangen!
De voorbeelden zijn erg specifiek en de voorbeeldreacties daarom maar in ee beperkt aantal, gelijksoortige situaties bruikbaar. Is er niet een meer algemeen geformuleerde reactie te bedenken die ook acceptabel is?
Ik denk dat de reactie altijd specifiek moet zijn, Ton. Een algemene reactie blijft vaak ook oppervlakkig. Bij de formuliering zoals in het voorbeeld geef je specifiek aan waarom je bepaalde informatie niet kan delen. Dus: zeg dat het geheim is en leg uit wat het belang is van het geheim blijven van de informatie.
Wanneer je het antwoord ’te breed’ houdt, wordt niet duidelijk waarom jij op dit moment deze informatie voor je houdt. En juist dat is precies wat ze moeten horen.
Als je het diplomatisch bekijkt is het antwoord kort en bondig, duidelijk. Verslagevers, collega`s, vrienden ect zijn nu eenmaal nieuwsgierig. Ik werk zelf bij de politie en voor ons is het altijd een hekel punt wat breng ik naar buiten en wat niet. Het kan dan anders een onderzoek in gevaar brengen. Succes groetjes Patrick