Oud-cursist inspireert 10.000 mensen in Indonesië
“Uur geleden speech gehouden in Indonesië voor sporthal met 10.000 mensen!” Zo begon het enthousiaste sms’je dat we vorige maand kregen van Ruth Vermeulen, oud-deelnemer aan onze masterclass Overtuigingskracht voor professionals. Als beleidsadviseur bij FNV Mondiaal gaf ze een speech vol technieken van Obama en zogenaamde claptraps. Het gevolg? De zaal ging uit zijn dak. En een uur na de speech was haar “adrenalinepeil nog steeds op hol”, zo sms’te Ruth.
Daar wilden we natuurlijk wel meer over weten! Hieronder vind je een uitgebreid interview met Ruth, waarin ze vertelt hoe je ook via een tolk kunt inspireren.
Interview Ruth Vermeulen
Door Victor Vlam
“Dit ga ik niet doen”, was de eerste gedachte van Ruth Vermeulen toen ze een zaal zo groot als Ahoy inkeek en daar 10.000 man zag staan. In de veilige omgeving van onze training een speech geven is toch niet helemaal hetzelfde als in het echt. Maar ze deed het wel. Waar het publiek een plichtmatig praatje verwachtte, bedoeld om de banden tussen de Indonesische en Nederlandse vakbonden aan te halen, gaf ze een speech die hen boeide en inspireerde.
Claptraps en beeldspraak
Ruth gaf een korte maar zeer krachtige speech die bestond uit een aantal contrasten en drieslagen. Dat zijn stijlfiguren die goed zijn in het genereren van applaus. “No poverty but prosperity for all!”, verkondigde ze meerdere malen tot grote instemming van de zaal. Ze sloot haar speech af door de vakbond een handig flipcameraatje te schenken om filmpjes online te plaatsen. “You are the king and queen of Facebook, the king and queen of Twitter and now the king and queen of YouTube!” Een groot slotapplaus viel haar ten deel na het uitspreken van deze drieslag. Applaus is niet alleen leuk voor de spreker, het is vooral een manier om te zorgen dat het publiek wordt betrokken bij de speech.
Veel mensen zouden de gelegenheid benutten door een speech te geven met een technisch verhaal over issues die daar spelen. De cao-onderhandelingen bijvoorbeeld. Maar daar zit het publiek niet op te wachten, veel te complex. Ruth: “Ik besefte dat je dit publiek pas echt in beroering brengt door aansprekende beeldspraak en krachtige taal te gebruiken.” Dat is dus wat ze deed. “In de dagen voorafgaand aan de speech had ik al wat materiaal uitgeprobeerd in gesprekken en kleinere praatjes om te ervaren wat werkt – en wat niet.” Een grapje over schoonmoeders werkte goed, dus die werd gebruikt in de speech. Een verhaal over papa van het jaar ook, dus die kwam ook terug.
De voorbereiding
Toch was de speech zelf pas op het laatste moment geschreven. Ruth: “Tijdens het ontbijt bedacht ik wat treffende tegenstellingen.” Maar een leuke opening ontbrak nog. Om inspiratie op te doen keek Ruth naar wat foto’s van haar belevenissen tot dusver in Indonesië. “Ik zag het standbeeld van Obama dat we eerder hadden bezocht. Daar stond een leus op beklad: ‘the future belongs to those who believe in the power of their dreams’”. Dat was de opening, dacht ze, want “niks paste beter bij het verlangen van deze mensen om Indonesië socialer en rechtvaardiger te maken”.
Haar speech ging op het allerlaatste moment bijna niet door. Het programma liep namelijk uit en Ruth moest een trein halen. Haar dienstreis in Indonesië zat zo vol dat ze die niet kon missen. Maar het programma op het podium werd iets omgegooid en ineens moest Ruth het podium op – meteen, nu! Ruth: “Ik had geen tijd om zenuwachtig te worden.”
Via een tolk inspireren
Toen ze er eenmaal stond had ze het lef om er een topspeech van te maken. Net zoals Barack Obama over het einde van het applaus heen praat om naar een retorische climax toe te werken, wilde Ruth dat ook. Maar zij zat met het probleem dat haar speech vertaald moest worden door een tolk om überhaupt begrepen te worden. Elke keer als zij wat zei moest een tolk het vervolgens naar het Bahasa Indonesia vertalen. Geen manier om vaart in je speech te houden! “Daarom”, dacht Ruth, “praat ik niet over het applaus heen maar praat ik over de tolk heen!”
Haar inzet werd beloond met een hele stroom aan positieve reacties (waaronder van FNV-voorzitter Agnes Jongerius) en de herinnering aan een onvergetelijke ervaring: “Dagenlang stuiterde ik na van de energie die dit mij gaf.”
We zijn erg benieuwd hoe anderen de technieken uit onze trainingen toepassen in de praktijk. Ben je oud-deelnemer? Neem gerust een keertje contact met ons op. We zijn ontzettend benieuwd naar jouw ervaringen en geven waar mogelijk graag aanvullende tips!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!