Wat zijn jouw eerste woorden?
Je staat voor de groep. Bijna iedereen is stil. Een paar mensen kijken nog op de uitnodiging of op hun telefoon, sommigen kletsen nog zachtjes en een enkeling kijkt je afwachtend en met een hoopvolle glimlach aan. Je hebt het woord. Het is tijd. Wat is het eerste dat je zegt?
“Ehmmmm…. Goedemiddag dames en heren…. Mag ik uw aandacht?”
Dat klinkt beleefd, maar, nee.
“Hallo ik ben [naam]…” dan?
Nee. Zéker niet. Begin nooit met je naam.
De eerste zin die je uitspreekt is namelijk de belangrijkste zin die je uit kunt spreken. Deze moet ervoor zorgen dat je publiek naar je gaat luisteren. De zinnen hierboven, hoe beleefd en logisch ze ook lijken, trekken niet de aandacht. De kans is groot dat je met die zin geen enkele verandering bij de mensen in het publiek teweegbrengt. Ze zitten er nog precies hetzelfde bij, en dat terwijl ze jou juist hun onverdeelde aandacht zouden moet geven.
Hoe dan wel?
Maak mensen nieuwsgierig! Dat kan met een goed citaat – zo eentje waarvan de betekenis later pas duidelijk wordt – of een grap, een anekdote, een pregnant voorbeeld. Het maakt niet uit wat je kiest als je maar snapt dat het je eerste taak is om mensen nieuwsgierig te maken.
Voorbeelden zijn er te over. Alexander Pechtold, eerder actief als veilingmeester, begon eens een congresspeech met een verhaal over een arme man die een waardevol schilderij op zolder vond. De zaal zat geamuseerd en verrast te luisteren. James Bond-films beginnen met een spannend mini-filmpje. En voor de tune I’ll Be There For You start, is bij een aflevering van Friends de eerste grap al gevallen.
Maak van je eerste zin een aandachtstrekker. En maak er werk van. Ga er voor zitten. Oefen ‘m een paar keer hardop. Want voordat je publiek naar je luistert, moet je er zelf voor zorgen dat je toehoorders naar je gáán luisteren.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!