Stem niet op de Anti PowerPoint Partij!
De Anti PowerPoint Party (APPP). Zo heet de politieke partij die Zwitser Matthias Poehm ter promotie van zijn boek heeft opgericht. Kordaat, ferm en betrokken zullen hij en zijn politieke partij ten strijde trekken tegen PowerPoint!
Door onze experts Lars Duursma en John Bijl
Matthias Poehm heeft een hekel aan PowerPointpresentaties (zie o.a. BNR, MT, Huffington Post). En met hem ongeveer 250 miljoen anderen in de wereld, zo claimt hij. (Een voorzichtige schatting, lijkt ons.) Alleen al de Zwitserse economie zou jaarlijks zo’n 2,1 miljard Zwitserse Frank (1,58 miljard euro) schade lijden door gebruik van PowerPoint. Goed nieuws voor andere presentatiesoftware als Keynote en Prezi? Nee. Want ALLE presentatiesoftware is fout volgens Poehm. Zijn ultieme oplossing: de flip-over!
Frustratie genoeg
We begrijpen de frustratie van Poehm en ongetwijfeld heel veel anderen. Veel PowerPointpresentaties zijn saai, onoverzichtelijk en geestdodend. Ze bevatten teveel informatie, schema’s die alleen de presentator begrijpt en tekst die nog het meest wegheeft van de Algemene Voorwaarden van je inboedelverzekering. Belangrijker nog: de presentatoren gebruiken PowerPoint om zich erachter te verstoppen. Ze denken dat de presentatie goed is voorbereid wanneer de dia’s achter elkaar staan. Het scherm plaatsen ze centraal en zelf staan ze in een hoekje in het donker de informatie van de dia’s op te dreunen. PowerPoint wordt namelijk meer gebruikt als spiekbriefje voor de presentator, dan als hulpmiddel voor het publiek. Tsja, zó overtuig je natuurlijk niet met een PowerPointpresentatie!
Maar al die zaken zitten ‘m niet zozeer in het middel – PowerPoint of andere presentatiesoftware – maar in het gebruik. Mensen gebruiken de software verkeerd. En je kunt prima leren hoe je zulke programma’s wél goed gebruikt, kijk maar naar de presentaties van Steve Jobs. Die gebruikt presentatiesoftware om beelden over te brengen en structuur aan te brengen. Niets meer, niets minder. Een ‘Stevenote’ is nauwelijks voor te stellen zonder Keynote. Jobs gebruikt de dia’s om de presentatie te ondersteunen, in plaats van ‘m te geven.
Oei. De flip-over
Overigens is de oplossing die Poehm aandraagt, de flip-over, zo mogelijk een nóg gevaarlijker hulpmiddel. Want denkt hij nou echt dat de mensen die er niet in slagen om met lange voorbereiding een levendige, overzichtelijke en inspirerende dia’s te ontwerpen, er wél in slagen om binnen enkele tellen tijdens hun presentatie een effectieve tekening of tekst op een flip-over te zetten?! Daarbij: het grootste nadeel van PowerPoint – dat je het contact met de groep snel verliest – is bijna een zekerheid bij het gebruik van flip-overs. Wanneer je schrijft, verlies je het contact met de groep. En je verliest ook nog eens autoriteit wanneer je met je rug naar het publiek staat (zie Poehm in actie op de foto rechts).
Poehm’s opwinding zal de aandelenkoers van Microsoft niet van haar stuk brengen, maar ook presentaties zullen zo vrezen wij niet beter worden met Poehm’s partij. Vooral de heimelijke belofte dat je met een vel papier en een merkstift wel ineens een goede presentatie geeft is natuurlijk onzin. We gaan dan ook niet op ‘m stemmen. Maar uiteraard zullen we zijn prestaties en presentaties in eventuele lijsttrekkersdebatten met graagte beoordelen.
L.s.
Natuurlijk hebben jullie gelijk met de stelling dat een goede presentatie niet van de software afhankelijk is, maar van de presentator.
En natuurlijk heeft Poehm gelijk wanneer hij stelt dat er te veel slechte presentaties zijn.
Het gebruik van een flip-over maakt een presentatie niet automatisch beter. Wél is het zo dat de gebruiker nu meer gedwongen wordt na te denken over de presentatie an sich. Waar de software gebruikers juist verleidt tot het simpele knip & plakwerk.
‘Een beetje’ jammer is ook dat jullie in één zin hele generaties docenten -die niet zelden mooie en goede presentaties gaven met krijt op bord- bij het grof vuil zetten.
Gegroet,
peter.
Beste Peter, dank voor je reactie!
Ik snap niet helemaal hoe de spreker met een flip-over meer wordt gedwongen na te denken over de presentatie an sich. Want juist bij gebruik van een flip-over denken veel sprekers dat ze weg kunnen komen zonder enige voorbereiding.
Overigens is geenszins onze bedoeling geweest om generaties docenten op welke manier dan ook weg te zetten. Sterker nog: de meeste docenten weten als geen ander dat hoe langer ze naar het bord kijken, hoe sneller hun gezag daalt in de groep. Propjes, onrust etc. is het gevolg. Mijn ervaring is juist dat goede docenten kunnen schrijven zonder het contact met de groep kwijt te raken.