Geef je publiek een schrikbad
Stop je publiek te vertellen waarom ze je plan moeten steunen, stop ze te vertellen wat de voordelen zijn en houd zéker op met grafieken en cijfers. Doe het niet!
Probeer het eens anders. Ga terug naar hoe het begon, ooit in jouw hoofd. Naar het beeld dat je voor je zag, hoe de wereld eruit zou zien nadat je plan gerealiseerd is en beschrijf dát. In het grootst mogelijke detail. Zorg dat je publiek het voor zich ziet, in al zijn glorie.
©dhm.de, 26 juni 1963
Mensen zijn namelijk geen redeneermachines, geen optellers van voors en tegens. We kunnen het, maar het is onze verbeeldingskracht waarmee we doorbraken bereiken. Zo bereikten we de maan. Niet door te redeneren of het kon, maar doordat John F. Kennedy het domweg tot doel verhief. Daardoor verschoof het collectieve denken van ‘kan niet’ naar ‘hoe kan het wel?’. Waar een wil is is een weg. En zo niet, dan komt die er.
Voorstellingsvermogen
Door mensen mee te nemen naar jouw toekomstbeeld gaat hun voorstellingsvermogen meespelen en ervaren ze hoe het zou zijn. Als je beeld hen aanspreekt — en dat weet je van tevoren — dan willen zij ook dat het werkelijkheid wordt. Grote kans dat je ineens uit allerlei hoeken hulp aangeboden krijgt.
Stel het je maar eens voor. Je staat voor je publiek en begint te vertellen, over die droom die je hebt. Tot in detail vertel je hoe de wereld eruit gaat zien. Je publiek gaat met je mee. Ze zien de kleur, voelen het verschil, ruiken de geuren. Vraag ze dan zich voor te stellen welke mogelijkheden dit voor hen biedt… Laat een stilte vallen en zie de glimlachen op hun gezichten verschijnen.
Schrikbad
Nu is het moment voor de koude douche: “Wat jullie net zagen bestaat niet.”
Waarna je vervolgt: “Maar… als je het belangrijk vindt dat het werkelijkheid wordt, steun dan dit plan!”
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!