Analyse debatkwaliteiten Republikeinse presidentskandidaten
Vandaag publiceerden we in nrc.next een omvangrijke analyse van de debatkwaliteiten van de Republikeinse presidentskandidaten. We legden zes kandidaten langs de meetlat en analyseerden de inmiddels vijftien (!) groots opgezette televisiedebatten.
 Mitt RomneyDebatstijl: bestuurder Bereidt debatten zichtbaar goed voor en houdt zich eenvoudig staande met goede dossierkennis. Erg consistent: presteert elk debat goed met slechts af en toe een onhandige actie. Komt calculerend over, mede door de incongruentie in verbale en non-verbale communicatie. Houdt altijd een glimlach op zijn gezicht, zelfs als hij geïrriteerd raakt.
|
 Newt GingrichDebatstijl: professor Ontspannen debater die continu laat zien dat hij weet waar hij het over heeft. Laat zich door niets uit zijn element halen en durft als een van de weinigen humor te gebruiken. Zette zich lange tijd niet zozeer af tegen andere Republikeinen, maar tegen de media en Obama. Schroomt niet aan te vallen en richt de laatste debatten zijn pijlen op Romney. Nog wel wat grillig.
|
 Ron PaulDebatstijl: dominee Durft impopulaire standpunten te verdedigen. Beargumenteert ieder standpunt vanuit zijn ideologie. Pleit in ieder debat voor een kleine overheid en trouw aan de grondwet. Predikt fel en vol overgave, maar weet mensen die het nog niet met hem eens zijn niet te raken. Toont weinig begrip voor afwijkende standpunten.
|
 Rick SantorumDebatstijl: wedstrijddebater Is erg strijdbaar maar toont weinig emotie, met name door zijn wat starre miniek. Kijkt permanent wat zuur en geërgerd. Wisselt scherpe aanvallen op zijn tegenstanders af met semantische non-discussies. Zo stelde hij ineens dat de “middenklasse” niet bestaat; hooguit “mensen met een gemiddeld inkomen”. Gaat sneller praten als hij het over zichzelf heeft.
|
 Jon HuntsmanDebatstijl: staatsman Zonder twijfel de meest genuanceerde debater. Valt als enige Obama niet keihard aan. Probeert boven de partijen te staan, hoewel dat enigszins botst met zijn rol in de marge. Welbespraakte spreker maar mist charisma mede door vele mislukte pogingen tot humor en voorspelbare toon, cadans en stemdynamiek. Wisselt prima optredens af met hele matige.
|
 Rick PerryDebatstijl: rebel Oeps. Verder een ontspannen en sympathieke cowboy waar de gemiddelde Amerikaan graag een biertje mee zou drinken. Staat niet boven maar naast het volk. Spreekt soms erg incoherent en langzaam, waardoor hij niet zo snugger overkomt.
|
Oeps is soms goed
Nauwelijks hadden de Republikeinse kandidaten zaterdagavond hun laatste woorden uitgesproken tijdens een groot televisiedebat, of ze moesten alwéér met elkaar in debat. Dezelfde zes kandidaten werden een dag later verwacht bij het volgende groots opgezette televisiedebat – om 9 uur ’s ochtends. Inmiddels zijn er maarliefst vijftien televisiedebatten georganiseerd tussen de Republikeinse kandidaten. En dat terwijl vorige week pas de eerste voorverkiezing plaatsvond in Iowa.
De verkiezingsdebatten lijken invloedrijker dan ooit. Niet alleen door hun grote aantal en het hoge aantal kijkers – zo’n vijf miljoen per debat – maar door wat deze debatten blootlegden bij de presidentskandidaten.
Oeps
Neem Rick Perry. De gouverneur van Texas leidde in augustus de peilingen en leek een grote kanshebber. Inmiddels is hij bijna kansloos vanwege zijn belabberde debatprestaties. Tijdens een debat kondigde hij aan dat hij drie ministeries wilde afschaffen. Maar nadat hij het ministerie van handel en onderwijs had genoemd, vergat hij wat ook alweer het derde ministerie was. Oeps.
Was het die ene fout die Perry de das omdeed? Nee. Een fout telt pas echt wanneer deze een negatief beeld bekrachtigt dat de kiezer al eerder van je had. En dat was bij Perry het geval. Eerder al kwam hij vaak niet verder dan onsamenhangende statements en maakte hij tactische fouten. Zo reageerde hij op een kritische vraag van de moderator door uit het niets te suggereren dat veel Republikeinen geen hart hebben. Uit de debatten kwam een beeld naar voren van een kandidaat die inhoudelijk schuttert en niet klaar is voor het presidentschap.
Romney is vanaf het begin de te kloppen man en voert tijdens debatten een risicomijdende strategie. Hij maakt weinig grote fouten en slaagt erin zich effectief te verweren tegen de aanvallen van zijn conservatieve tegenstrevers. De grootste uitdaging van Romney is daarbij om goed om te gaan met beschuldigingen dat hij continu van mening verandert. Als gouverneur van de progressieve staat Massachusetts was hij bijvoorbeeld vóór legale abortus, terwijl hij nu juist tegen is. Het is een verwijt dat de geloofwaardigheid van politici al snel ondermijnt, kijk maar naar de schade die democraat John Kerry en hier in Nederland Wouter Bos ervan ondervonden.
Stabiliteit en standvastigheid
Romney lijkt een krachtige repliek te hebben gevonden op deze beschuldigingen. Tijdens een verkiezingsdebat in november gaf hij aan dat hij al 42 jaar is getrouwd met dezelfde vrouw, al zijn hele leven naar dezelfde kerk gaat en 25 jaar bij hetzelfde bedrijf werkte. “Mensen begrijpen dat ik een man ben van stabiliteit en standvastigheid”, stelde hij. Wat zijn huwelijk te maken heeft met inhoudelijk gedraai? Op het eerste oog misschien niets. Maar Romney denkt dat de kiezer wel degelijk een verband ziet. De kiezer houdt niet van opportunisme en – nog erger – besluiteloosheid. Met zijn stabiele persoonlijke leven hoopt hij verwijten van een zwak karakter te ontzenuwen.
De harten van de Republikeinen wint Romney nog niet tijdens de debatten, mede doordat alles wat hij zegt zo calculerend en voorbereid overkomt. In het bovenstaande fragment versprak hij zich even door aanvankelijk te stellen dat hij niet 25 jaar getrouwd was met dezelfde vrouw, om zich direct met een grapje te redden (“oeps, daar krijg ik het thuis moeilijk mee”). Wij zijn ervan overtuigd dat zelfs deze verspreking voorbereid was. Mede door het grapje kwam hij sympathiek en menselijk over en juist door de verspreking kent nu iedere kijker de getallen 25 en 42 jaar uit zijn hoofd.
Newt Gingrich
Behalve Romney onderscheidt ook Newt Gingrich zich positief tijdens de debatten. Hij lijkt op z’n gemak bij elk onderwerp, blijft eenvoudig overeind en bijt scherp van zich af. Gingrich heeft zijn debatvaardigheden zelfs verheven tot één van de belangrijkste argumenten om op hem te stemmen; naar eigen zeggen is hij degene die Barack Obama straks het beste aankan tijdens debatten. De andere kandidaten vallen minder op. Dat komt gedeeltelijk door de verdeling van spreektijd op basis van polls: sommige kandidaten hebben daardoor minder dan twee minuten effectieve spreektijd per debat.
Lezing of workshop rondom Amerikaanse verkiezingen?
Onze experts voerden zelf campagne in de Verenigde Staten en weten alles over deze verkiezingen. Die kennis delen ze graag. Ze kunnen belangrijke lessen bovendien vertalen naar jouw organisatie of doelgroep. Geïnteresseerd in een lezing of workshop? Neem gerust contact met ons op!
De volgende acht televisiedebatten zijn alweer gepland. Dat lijkt wat veel. Maar tot nu hebben de debatten een belangrijke rol gespeeld in het testen en beter leren kennen van de presidentskandidaten. Daarmee hebben de debatten nu al hun waarde bewezen en kan de kiezer vandaag in New Hampshire en straks bij de andere voorverkiezingen een betere keuze maken.
Lars Duursma op VRT Radio 1 over debatkwaliteiten Republikeinse presidentskandidaten by Debatrix
Ik wil geen spelbreker zijn, maar de analyse is totaal op zijn kop. Als het om de kandidaten zou gaan en er werkelijk een verschillend beleid aan de dag gelegd zou worden, dan wordt uw analyse duidelijk.
Maar helaas gaat het niet om kandidaat x of y, er valt weinig te winnen. Op Ron Paul na zal elke kandidaat geen verschil maken met het huidige verschrikkelijke beleid van Obama die het stokje van George W. Bush heeft overgenomen en heeft overtroffen.
Waar het m.i. om draait is dat de uitkomst bij voorbaat vast staat; er zal een kandidaat naar voren geschoven worden die oorlog niet schuwt en persoonlijke vrijheid/privacy en bezuinigen niet in zijn woordenboek heeft staan.
Het is bedroevend gesteld met de gemiddelde burger wereldwijd. De Patriot Act wordt ingeruild voor een gruwelijke NDAA en niemand, zelfs de media hoor je er over…..