Show don’t tell: zo overtuig je met beelden
Goede schrijvers zweren erbij: het ‘show don’t tell’- principe. Zij weten dat beeldend taalgebruik essentieel is om de lezer of luisteraar in het verhaal te trekken. Ook de beste speechwriters passen het toe. Hersenen willen graag geprikkeld worden, en een verhaal dat neerkomt op een opsomming van feiten is nu eenmaal niet prikkelend. Saai, zelfs.
Show, don’t tell: laat het zien
Het ‘show don’t tell’-principe betekent dat je iets vertelt op een manier dat mensen het voor zich zien. Er worden dan veel meer gebieden in de hersenen geactiveerd dan bij abstracte, niet beeldende taal. Als mensen zich identificeren met de hoofdpersoon en wat die in een verhaal meemaakt, wordt er cortisol aangemaakt (voor focus) en oxytocine (maakt empathisch). Gevolg: je voelt meer bij een verhaal. Huilde je weleens tijdens een film of verhaal? Schrok je tijdens een thriller weleens op toen er iets spannends gebeurde? Dan waren deze stofjes in jouw lichaam actief.
Het vereist oefening, maar ook jij kan het trucje in de vingers krijgen. Tip: Verwoord wat de hoofdpersoon van een verhaal (of jijzelf) ziet, hoort, voelt, ruikt of proeft. Want dan worden de zintuigen van je publiek ook geprikkeld. Politici passen het ‘show don’t tell’-principe regelmatig toe. Iemand die dat goed kon, was president Obama. In onderstaand fragment zegt hij wat hij hoort (een stem), ziet (een kleine, oudere vrouw) en voelt (ik sprong bijna uit mijn schoenen):
Suddenly I hear this voice should out behind me: “Fired up?” (Laughter.) And I almost jumped out of my shoes. (Laughter.) But everybody else acts like this is normal and they all say, “Fired up!” And then I hear this voice: “Ready to go?” And the people around me, they just say, “Ready to go!” I don’t know what’s going on. So I look behind me, and there’s this little woman there. She’s about 5’2″, 5’3″, she’s maybe 50, 60 years old.
Dit fragment komt uit Obama’s speech in Minnesota
De kracht van beeld
Mocht je dit principe toch niet volledig in de vingers krijgen, niet getreurd. Je kunt natuurlijk ook échte beelden laten zien bij een verhaal dat je presenteert. Zoals een foto met een sterke emotionele lading erin. Ook dan worden er meerdere gebieden in de hersenen geactiveerd. De combinatie van beeld en tekst kan overigens overtuigender zijn om bijvoorbeeld de (politieke) mening van mensen te beïnvloeden dan een beeld zonder tekst, zoals het onderzoek van communicatiewetenschapper Tom Powell aantoont.
Hoe werkt dit in de praktijk?
Tot een paar jaar terug interesseerde het niemand wat voor kip er op zijn bord lag. Dit veranderde toen stichting Wakker Dier overal beelden van de Plofkip liet verspreiden met tekst. Ineens werd pijnlijk zichtbaar wat we consumeerden: een in zes weken doorgefokt kippenras dat door hormonentoevoegingen te snel groeit en letterlijk door zijn pijnlijk zwerende poten zakt. ‘Bah, doe mij toch liever een bio-kip’, dachten veel consumenten. Vele A-merken, cateraars en ziekenhuis banden vervolgens de plofkip en in 2016 sloten twee grote supermarkten hierbij aan. Zo succesvol kan een beeld gecombineerd met een boodschap dus zijn.
Kortom, als jij wil overtuigen met je verhaal denk dan niet alleen na over wat je wil vertellen, maar vooral over hoe je dat kunt verbeelden!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!