Hoe overtuigt de Russische premier Medvedev?
Onze expert Lars Duursma schreef deze week in de Volkskrant over Dimitri Medvedev die het aftreden van de Russische regering bracht met een spiegel van non-verbale communicatie.
Dit artikel verscheen eerder op Volkskrant.nl.
Dit gebeurde er
In zijn jaarlijkse toespraak tot het parlement, qua opzet vergelijkbaar met onze troonrede en de Amerikaanse State of the Union, kondigde de Russische president Vladimir Poetin grootschalige grondwetswijzigingen aan. De speech was tamelijk droog en vooral lang. Bijna vijf kwartier sprak Poetin uitgebreid over demografische ontwikkelingen, uitkeringen, onderwijs, gezondheidszorg, de economie, wetenschap en geopolitieke ontwikkelingen. Aan cijfers en statistieken geen gebrek, maar verhalen en voorbeelden ontbraken.
Terwijl Poetin veel naar zijn blaadje keek, werden grafieken geprojecteerd op twee gigantische schermen. Het werd zo net de powerpointpresentatie die Jaap van de afdeling sales elke maandagochtend geeft.
Wat leren we daarvan?
Echt interessant werd het toen Dmitri Medvedev kort na de toespraak totaal onverwachts bekendmaakte dat de Russische regering aftreedt om de grondwetswijziging versneld mogelijk te maken. Wie beelden van de Russische premier analyseert, ziet hoe makkelijk hij zijn non-verbale communicatie spiegelt aan die van zijn gesprekspartner. Afhankelijk van met wie hij spreekt, lijkt hij een totaal andere persoon.
Dit spiegelen is een natuurlijk fenomeen – ongeboren kinderen doen het al in de baarmoeder – en blijkt erg effectief om een verbinding tot stand te brengen met je gesprekspartner. Het kan wel een riskante techniek zijn (‘zit je me nou na te doen?!’).
Toen Medvedev naast Poetin zijn ontslag bekendmaakte, had hij zijn mimiek en dictie volledig aangepast aan die van de Russische president: de kleine pauzes tussen de woorden, de staccatozinnen en de wat geforceerde accenten. Maar ook de lichte spanning rond de mond, het vooroverbuigen, de korte knikjes en de kleine armgebaren waren verrassend gelijk.
Een communicatieve kameleon dus, die Medvedev. En hij is zeker niet de enige die, bewust of onbewust, de non-verbale communicatie van zijn baas overneemt.
Nieuwsgierig geworden naar het effect van spiegelen?
Speciaal voor de Debatrix bezoekers een aanvulling op het artikel
Wanneer werkt spiegelen?
Onderzoek van Iacoboni (2008)¹ heeft aangetoond dat spiegelen -of in een meer wetenschappelijke term: spiegelneuronen- een belangrijk element vormt in de sociale cognitie. Spiegelen is niet alleen een actie, maar zorgt daadwerkelijk voor de connectie en empathie die nodig kan zijn aan het begin van een gesprek. Door bewust om te gaan met de lichaamstaal kan hier intuïtief op worden ingespeeld of gereageerd. Wat hierop mooi aansluit is een onderzoek van Van Baaren (2004)². Hij vroeg voor zijn onderzoek een aantal deelnemers naar hun mening over advertenties. Een mede-onderzoeker spiegelde (subtiel) de lichaamshouding van de helft van de groep. Een paar minuten later gooide hij “per ongeluk” zes pennen op de grond. De deelnemers die waren gespiegeld door deze “ietwat onhandige” onderzoeker, hielpen de pennen twee tot drie keer sneller oprapen dan de groep die hij niet had gespiegeld. Een mooi voorbeeld van hoe spiegelen in het begin van een gesprek een sociaal voordeel kan opleveren.
De kickstarter challenge
Tijd om zelf aan de slag te gaan! Probeer bij de eerstvolgende keer dat jij met een gesprekspartner in contact komt de houding subtiel te spiegelen. Dit “spiegelen” kan worden gebruikt om een kleine kickstart te geven van het gesprek. Dus ga niet plots een vreemde vorm van chachacha uitvoeren, enkel omdat je gesprekspartner de standplaats van de voeten vaak verandert. Probeer dus tijdens de start van een gesprek de lichaamshouding subtiel over te nemen van de ander. Gebruik oogcontact en knik als de ander iets uitlegt. Mocht je de connectie voelen, neem dan (subtiel) een andere houding aan. Als de ander jou vervolgens spiegelt, dan weet je dat de connectie wederzijds is (of dat jullie allebei bezig zijn met de kickstarter challenge 😉).
¹ Iacoboni, M. & Dapretto, (2008) M. The mirror neuron system and the consequences of its dysfunction.Nature Rev. Neurosci. 7, 942-951
² van Baaren, R., Holland, R.W., Kawakami,K., & van Knippenberg, A. (2004) Psychological Science, 15 (1), pp. 71-74
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!