Ongemakkelijke armgebaren: wat jij kunt leren van koning Willem-Alexander
Het is haast onmogelijk de korte toespraak van onze koning op Koningsdag te bekijken zonder dat je wordt afgeleid door z’n ongemakkelijke armgebaren. Alle gebaren zijn groot en repetitief — haast drammerig. Gelukkig houdt hij z’n handpalmen omhoog, waardoor hij wel sympathiek overkomt. Maar ontspannen en zelfverzekerd was het niet.
(klik op de foto voor het filmpje)
Kijk uit met adviezen
Ik vermoed dat onze koning onlangs het advies heeft gekregen om meer met z’n armen te spreken. Geen gekke gedachte: door met armgebaren te spreken, kom je minder stijf over en krijgt je stem automatisch meer dynamiek. Maar hier pakte het advies slecht uit. Dat leek vooral te komen door overcompensatie: gebruikte hij aanvankelijk vrijwel geen gebaren, nu schoot hij juist door naar het andere uiterste.
De les hieruit: probeer niet kort voor een belangrijk optreden grote veranderingen door te voeren in je presentatiestijl. Ook bij CEO’s en politieke leiders merk ik vaak de drang om een dag van tevoren — of soms zelfs nog even achterin de dienstauto op weg naar het optreden! — nog veel te willen veranderen en verbeteren. Mijn advies: doe dat niet. Kort van tevoren wil je hooguit details aanpassen, anders krijg je onzekerheid en overcompensatie.
Maar waar laat je nu je armen?
De truc bij handgebaren zit ‘m erin om te oefenen met een basishouding die lekker voelt, er natuurlijk uitziet en je in staat stelt om je armen eenvoudig te gebruiken. Probeer je handen zo veel mogelijk voor je te houden. Veel mensen vinden het fijn om hun handen als basishouding losjes in elkaar te vouwen met de handpalmen omhoog. Je kunt ook met je rechterduim en -wijsvinger zachtjes knijpen in je linkerhand tussen duim en wijsvinger terwijl beide handpalmen naar je buik zijn gericht (klinkt technisch maar probeer eens uit!).
Kijk uit dat je je handen in je basishouding niet te hoog houdt want dat komt wat houterig over: idealiter houd je je handen bij toespraken zonder spreekgestoelte ongeveer ter hoogte van je navel. Je snapt nu direct waarom het al snel misging bij onze koning: de basishouding voelde duidelijk ongemakkelijk en was nét iets te hoog.
Sir, you’re no Donald Trump
Misschien had de koning dit specifieke handgebaar — in Engels vakjargon ook wel bekend als de raised steeple (verhoogde kerktoren) — wel afgekeken van Tony Blair. Of van Nicolas Sarkozy, Angela Merkel — met haar typische Merkel-driehoek — of Donald Trump.
 |
 |
 |
 |
Cruciaal verschil: dit gebaar komt met name krachtig over als je geïnterviewd wordt of achter een tafel zit, maar minder goed tijdens het spreken. Bovendien houden alle sprekers hierboven hun vingers gestrekt.
Werk aan de winkel!
Kortom: zoek voor je armen een basishouding die lekker voelt, er natuurlijk uitziet en je in staat stelt om je armen eenvoudig te gebruiken. Oefen daar veel mee, juist op momenten dat er niet zo veel op het spel staat. Verander je presentatiestijl nooit kort op een belangrijk optreden en altijd met kleine stapjes tegelijk.
Misschien ben je net als ik nu al benieuwd naar het volgende optreden van onze koning.
Beste Lars,
Je bent me net voor met deze blogpost. Bij het zien van de beelden van onze koning kwamen dezelfde gedachten bij mij op.
MAAR, waarom zou je een basishouding aannemen welke een gesloten houding is. Als koning heb je niets te verbergen, dus waarom zou je jezelf verbergen achter je handen. Voor mij is een basishouding een open houding met de armen langs het lichaam. Deze houding kan ook lekker voelen en er natuurlijk uitzien en stelt je in staat om je armen eenvoudig te gebruiken.
Dan moet hij dat wel eerst eens goed gaan oefenen, en daar kunnen wij bij helpen…
Michel Jansen
Ha Michel, dank voor je reactie!
Je kunt inderdaad ook je handen langs je lichaam laten hangen. In de praktijk merk ik dat veel mensen dit — ook na langer oefenen — niet zo prettig vinden voelen. Ook is de drempel om je handen te gaan gebruiken ten opzichte van je handen voor je nét wat hoger, waardoor de mensen die het doen hun armen lange tijd volledig stil laten hangen. En dat komt dan weer wat stijfjes over.
Hi Lars,
Tsja, zo heeft elke basishouding een valkuil.
Het manco dat ik signaleer bij mensen die de (gesloten) handen-voor-de-navel-houding kiezen als basishouding, is dat ze als vanzelf te kleine gebaren gaan maken. De ellebogen blijven vastzitten aan de romp en wat rest is een soort molenwiek, gevormd door de onderarmen. De handen zitten in een onzichtbaar doosje.
De basishouding die Michel voorstaat, resulteert heel eenvoudig in mooie, grote gebaren. Wanneer ze gemaakt worden dan…
Een gesloten basishouding met wat meer kleine gebaren, of een open basishouding met enkele grote gebaren, that’s the question ;-).
Ik weet wel wat ikzelf het liefst zie: grote gebaren met passie!
Joeri Cox
Dit is allemaal aangegeven om zelfverzekerd overkomen…? Deze adviezen zijn dus nodig voor de mensen die niet zelfverzekerd zijn… ALs je zelfverzekerd bent
of beter nog overtuigd over wat je zegt
als je uit passie spreekt
dan is alles toegestaan…vind ik…
want ook als je op de kop gaat staan je ovetuigende uitstraling bereikt de ander en niet allerlei wel of niet gebaren…
Voor de duidelijkheid ik ontken zeker niet de kracht van de lichaams taal… !!!
N.Neve