Wanneer ’tegendraads gedrag’ niet ten koste gaat van jouw carrière
Waar leiders en managers het vaak op prijs stellen wanneer medewerkers initiatief nemen om te helpen, of het willen vergaren van nieuwe kennis juist motiveren of het vragen om feedback waarderen, blijkt er één type initiatief dat bestraft wordt: het hebben van ‘opmerkingen’.
Opmerkingen plaatsen gaat niet zonder carrièrerisico
In een uitgebreid langdurig onderzoek [1] uitgevoerd over meerdere sectoren (industrie, dienstverlening, retail, non-profit), bleek dat hoe vaker proactieve mensen hun ideeën en zorgen omhoog in de organisatie kenbaar maakten, hoe minder kans zij maakten op salarisverhoging of promotie.
Cynisch? Misschien. Is dit onderzoek wel heel Amerikaans? Misschien… Zijn er organisaties waar dit juist wordt aangemoedigd en juist een onderdeel is van de performance review? Jazeker! Maar laten we eerlijk zijn, er zijn hier ook tal van organisaties waar dit niet zo is en waar het welbekend is ’to pick your battles’.
Vicieuze cirkel van tegendraads gedrag
Professor Alison Fragale [2] ontdekte in haar experimenten dat wanneer mensen macht probeerden uit te oefenen zonder dat zij het juiste respect vanuit de anderen genoten, anderen hen zagen als ‘moeilijk’, ’tegendraads’ en ‘egoïstisch’. Wanneer men erachter kwam dat de anderen hen niet genoeg respecteerden, verergerde het ’tegendraadse gedrag’ alleen maar. Een vicieuze cirkel dus. Die vicieuze cirkel versnelde ook nog eens wanneer dit richting een hoger geplaatst persoon plaatsvond.
Oplossing: Herpositionering
Ok. Dus spreken is zilver, zwijgen is goud? Zeker niet! Je kunt het jezelf makkelijker maken door jouw kritiek te herpositioneren: verpak jouw kritiek als een voorstel om iets op te lossen. Soortgelijk is dat je een lastige vraag stelt, zonder dat anderen je onsympathiek vinden. Of dat je spreekt ‘voor een derde partij’ of ‘een groter doel’ en daardoor minder geassocieerd wordt met het slechte nieuws.
Tweede oplossing: Status verwerven
Zorg dat mensen jou als expert erkennen op het domein waar je ‘opmerkingen’ over hebt. Je wordt bijvoorbeeld geloofwaardiger wanneer je ook de zwakke punten benoemt en je wordt deskundiger door anderen jou te laten onderschrijven.
Franscis Ford Coppola (ja, de regisseur van The Godfather-trilogie) zei het ooit mooi:
The way to come to power is not always to merely challenge the Establishment, but first make a place in it and then challenge and double-cross the Establishment.
Een voorbeeld: een medewerkster bij de CIA werd ooit bijna ontslagen voor het herhaaldelijk ‘drammen’ voor een serieuze intranetomgeving. (Een raar idee natuurlijk voor een organisatie die jarenlang informatie enkel intern ‘on a need-to-know-basis’ deelde.) Pas nadat zij status had opgebouwd als information security expert, wist zij meerdere kleinere projecten te initiëren onder de noemer van ‘security protection’. Succesje voor succesje werd er een intranet gebouwd in één van de meest in geheime organisaties ter wereld.
Franscis Ford Coppola zou trots zijn geweest.
[1] Scott, E., Seibert, Maria L. Kraimer, J Michael Crant, “What Do Proactive People Do? A Longtitunal Model Linking Proactive Personality and Career Success“, Personnel Psychology. Vol. 54 (2001): p./845-74
[2] Alison R. Fragale, Jennifer R. Overbeck, Margaret A. Neale, “Resources Versus Respect: Social Judgements Based on Targets’ Power and Status Positions“, Journal of Experimental Social Psychology, Vol. 47 (2011): p.767-75
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!