Hoe een kind (15) met haar verhaal leiders WEL wist te raken [incl. video]
De klimaattop in Katowice is voorbij. Een krachtig antwoord bleef echter uit. Een sprankje hoop werd belichaamd door de 15-jarige Greta Thunberg die de harten van leiders wist te stelen met haar speech. Zij sprak zich uit tegen wereldleiders met een speech die viral is gegaan en inmiddels miljoenen keren bekeken is op o.a. Twitter. Waarom werkte haar speech? Maar vooral ook… wat ontbrak er om mensen echt in beweging te krijgen?
Op het filmpje is goed te zien hoe haar woorden de leiders raakt:
Boodschap valt samen met boodschapper
‘You say you love your children above all else and yet you are stealing their future in front of their very eyes.’
In elke cultuur vinden we dat we zorgzaam moeten omgaan met onze ouderen en kinderen. Daarom werden mensen geraakt door haar speech. Wat wij ervan kunnen leren? Als je impact wil maken, frame je boodschap dan zo dat het samenvalt met de boodschapper of een representant ervan en combineer het met beelden die een extra lading oproepen. Afhankelijk van je doelgroep zijn dat kinderen, ouders… of kittens. 😉
Zij geeft de klimaatcrisis een gezicht
We weten dat woorden in combinatie met beelden overtuigender kunnen zijn. Een woord als klimaatcrisis heeft meer impact als we het verbinden aan een specifiek beeld. De crisis gaat over welke aarde we achterlaten voor de generaties na ons. En die generatie heeft voortaan het gezicht van Greta Thunberg. Zeker nadat zij deze woorden uitspreekt:
‘The year 2078, I will celebrate my 75th birthday. If I have children, maybe they will spend that day with me. Maybe they will ask me about you (pause). Maybe they will ask why you didn’t do anything while there still was time to act.’
Geef de klimaatcrisis ook benen
‘Until you start focusing on what needs to be done, rather than what is politically possible, there is no hope. We cannot solve a crisis without treating it as a crisis.’
Uit uitgebreid onderzoek van oa. Leventhal (1) blijkt dat een boodschap van angst – en dus ook crisis – weliswaar sterk binnenkomt, maar ook averechts kan werken als één cruciaal element ontbreekt. Ons brein gaat bij nare boodschappen namelijk op zoek naar de snelste manier om het nare gevoel weg te werken. Wanneer het probleem tastbaar is, dan werkt angst prima om het direct aan te pakken. Is de crisis vaag, zoals bij de klimaatcrisis, dan neigt ons brein naar een makkelijkere oplossing: negeren of ontkennen.
Daar zit ‘m dus de crux: wil je mensen in beweging krijgen, dan zul je niet alleen het probleem concreet en beeldend maken maar vooral ook de oplossing.
Voor de liefhebbers, hier de link naar het artikel van Leventhal e.a. https://www.researchgate.net/publication/9270073_Effects_of_fear_and_specificity_of_recommendation_upon_attitudes_and_behavior
Uit het genoemde onderzoek blijkt ook dat de angst die wordt opgeroepen in een toespraak, vaak al weer is weggeëbt op het moment van actie. Resultaat is dus nul gedragsverandering. Het is mooi dat deze toespraak gedurende de onderhandelingen plaatsvond. Maar hoe zorg je dat de angst blijft hangen en van invloed is op gedrag? Dat is ook een dagelijks vraagstuk in de informatiebeveiliging en privacy, waar je onevenredig veel over risico’s moet spreken.